Διαβατάρικα πουλιά

                                                      Φ Ε Β Ρ Ο Υ Α Ρ Ι Ο Σ
Στα λατινικά η λέξη Φεβρουάριος προέρχεται από το ρήμα «εξαγνίζω» (februum) λόγω των θρησκευτικών εορτών εξαγνισμού και καθαρμού που τελούνταν στη Ρώμη στη διάρκεια του μήνα. Στην Ελλάδα έχει πάρει διάφορες ονομασίες σχετικές με τη διάρκειά του: Μικρός, Κουτσός, Φλιάρης.
Το Φλεβάρης προέρχεται από τις «φλέβες», δηλ. τα υπόγεια νερά που αναβλύζουν στη διάρκειά του από τις πολλές βροχές.
Η προσθήκη της επιπλέον μέρας των δίσεκτων ετών ξεκίνησε το 44 π.Χ. όταν ο Ιούλιος Καίσαρ άλλαξε το ρωμαϊκό ημερολόγιο. Θέσπισε ένα ημερολόγιο του οποίου τα έτη είχαν 365 ημέρες, ενώ σε κάθε τέταρτο έτος πρόσθεταν ακόμη μία μέρα. Έτσι η ημέρα αυτή, επειδή μετριόταν δυο φορές, ονομάζεται «δις έκτη» και το έτος που την περιέχει «δίσεκτο».
Η παρανόηση του λαού ότι τα δίσεκτα έτη είναι «γρουσούζικα» ίσως να προέρχεται από τη λανθασμένη αντίληψη της ετυμολογίας και της ορθογραφίας του πρώτου συνθετικού της λέξης «δίσεκτο». Δηλαδή αντί του σωστού «δις» (που σημαίνει δύο φορές) εννοείται το προθεματικό μόριο «δυς» (που σημαίνει δυστυχία).

Στις εορτές αυτού του μήνα έχουμε το τριήμερο αφιερωμένο σε τρεις αγίους: τον Αϊ-Τρύφωνα την 1η , την Υπαπαντή στις 2 και του Αγίου Συμεών στις 3 του μήνα. Τον Φεβρουάριο γιορτάζει επίσης κι ο Άγιος Χαράλαμπος (στις 10 του μήνα), ο οποίος θεωρείται ότι προστατεύει από την πανώλη, και στις 19 η Αγία Φιλοθέη η Αθηναία. 

Φιλοθέη Μούρκου

Τζιούρα Ανδριανή

Μύθοι και θρύλοι για την ελιά από την Κρήτη

 Σύμφωνα με τους Αρχαίους οι Κουρήτες και Ιδαίοι Δάκτυλοι είναι εκείνοι που διαδίδουν την ελιά στον ελλαδικό χώρο. Τους αγαθούς αυτούς δαίμονες τους θεωρούσαν οι Κρήτες της εποχής του Διόδωρου του Σικελιώτη σπουδαίους ευεργέτες της ανθρωπότητας, εφευρέτες τεχνικών και αντικειμένων, μεταλλουργούς και γιατρούς, εφευρέτες της μελισσοκομίας, της κτηνοτροφίας, των κυνηγετικών όπλων (του τόξου), του τελετουργικού χορού, του τύμπανου κ.ά.

 Ο κρητικός Κουρήτης ή Ιδαίος Δάκτυλος Ηρακλής είχε φέρει την αγριελιά από την πατρίδα του την Κρήτη και την φύτεψε για πρώτη φορά στην Ολυμπία. Ήταν ο εφευρέτης του αθλητισμού κι ο θεμελιωτής των Ολυμπιακών αγώνων. Ο Ιδαίος Ηρακλής είχε τέσσερα αδέρφια και κάποια μέρα τους πήγε στην Ολυμπία για να συναγωνιστούν στο τρέξιμο. Ήταν ο πρώτος αγώνας δρόμου που έγινε στον κόσμο. Ο Ιδαίος Ηρακλής στεφάνωσε τον νικητή με ένα κλαδί από την ελιά που είχε φυτέψει εκεί.

 Κι από τότε έμεινε η συνήθεια να στεφανώνουν με στεφάνια αγριελιάς τους νικητές των Ολυμπιακών αγώνων. Από την Ολυμπία η ελιά επεκτάθηκε σε ολόκληρη την Πελοπόννησο και στη συνέχεια μεταφυτεύθηκε στην Αθήνα.   

Σοφία Δημητριάδου

Μάριος Ντότσι

Παρθένα Κοχλιαρίδου

                  ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΥΣ  ΤΡΑΓΙΚΟΥΣ ΠΟΙΗΤΕΣ

Ευριπίδης   (480-406 π.Χ)

 

  Ένας από τους τρεις μεγάλους τραγικούς ποιητές της αρχαίας Ελλάδας. Γεννήθηκε την ημέρα της ναυμαχίας της Σαλαμίνας. Έζησε τον χρυσό αιώνα του Περικλή. Έγραψε σπουδαία έργα, γεμάτα με καινούριες ιδέες και με την αμφισβήτηση των παλιών αξιών.

   Διασώζονται 19 πλήρη έργα του από τα 81 που έγραψε. Τα γνωστότερα από αυτά είναι: Ιφιγένεια εν Αυλίδι, Ιφιγένεια εν Ταύροις, Μήδεια, Ορέστης και Βάκχες.

Σοφοκλής   (496-406 π.Χ)   

  Γεννήθηκε στο δήμο του Κολωνού στην Αθήνα και καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια. Πήρε σπουδαία μόρφωση και ήρθε σε επαφή με σημαντικά πρόσωπα όπως ο Περικλής, ο Σωκράτης και ο Ηρόδοτος. Αγαπούσε πολύ την Αθήνα κι έλαβε σπουδαία αξιώματα. Στο θέατρο πρωτοεμφανίστηκε το 468 π.Χ. και κέρδισε συνολικά 20 νίκες στους δραματικούς αγώνες.

   Από τα 123 έργα του σώθηκαν μόνο 7. Τα γνωστότερα από αυτά είναι: Αίας, Αντιγόνη, Ηλέκτρα, Φιλοκτήτης και Οιδίπους τύραννος. 

Αισχύλος   (525-456 π.Χ.)

 

 Γεννήθηκε στην Ελευσίνα και καταγόταν από ευγενική οικογένεια. Πήρε μέρος στους περσικούς πολέμους.

   Αυτός έδωσε καθαρή μορφή στην τραγωδία. Στα έργα του χρησιμοποιείται επίσημη γλώσσα. Τον ενδιαφέρουν οι σχέσεις θεών κι ανθρώπων, η μοίρα και η δικαιοσύνη.

   Έγραψε 90 έργα από τα οποία διασώθηκαν 7. Τα πιο γνωστά του έργα είναι: Πέρσες, Αγαμέμνων και  Προμηθέας Δεσμώτης.

    

  

Εριάννα Χαλκιά - Γιώργος Βλάχος

Μάριος Λιναράς - Γιώργος Μικριτσιάν

Η συγκομιδή της ελιάς

  

  Ο καρπός της ελιάς ωριμάζει στα μέσα προς τέλη του Φθινοπώρου οπότε και ξεκινάει η συγκομιδή, το γνωστό λιομάζωμα. Η ελιά παραδοσιακά μαζεύεται με το χέρι, και το μάζεμά της αποτελεί εδώ και αιώνες σημαντική αγροτική δραστηριότητα σε πολλές περιοχές της Μεσογείου.

    Στη σημερινή εποχή ευδοκιμεί ακόμη η παραδοσιακή μέθοδος συγκομιδής, με τη βοήθεια ίσως κάποιων νεότερων εργαλείων: τα κλαδιά περνούνται με το «χτένι» για ν’ αποσπαστεί ο καρπός με μεγαλύτερη ευκολία και ταχύτητα, ενώ το έδαφος κάτω απ’ την ελιά στρώνεται με λιόπανα ή με ειδικό δίχτυ από συνθετικό υλικό. Σκάλες από ξύλο ή αλουμίνιο χρησιμοποιούνται για το μάζεμα δυσπρόσιτων κλαδιών.

    Αφού πέσουν οι ελιές απ’ το δέντρο, οι αγρότες τινάζουν τα άκρα των ελαιόπανων ώστε να δημιουργηθούν σωροί, οι οποίοι θα καθαριστούν με το χέρι από χοντρά κλαδιά και τσαμπιά προκειμένου να τοποθετηθούν στη συνέχεια σε δοχεία μεταφοράς (κουβάδες, τενεκέδες κλπ.) και σακιά και να μεταφερθούν στον χώρο αποθήκευσης. Δεν είναι απαραίτητη η απομάκρυνση των φύλλων, αφού υπάρχει στο ελαιοτριβείο ειδικό μηχάνημα που τα απομακρύνει με αέρα. Εναλλακτική τεχνική είναι το «τίναγμα» της ελιάς με ξύλινα ραβδιά. 

    Τέλος, είναι σύνηθες κατά τη συγκομιδή να κόβονται με πριόνι επιλεγμένα κλαδιά, τόσο για τη διευκόλυνση της συγκομιδής, όσο και για να βοηθηθεί και η σωστή ανάπτυξη του δέντρου.  

Κατερίνα Ράντη

Λυδία Ελευθεριάδου

Έλενα Ελεζάι

Σοφία Λαζίδου

 

Άγιοι – προστάτες επαγγελμάτων

Άγιος Αντύπας -Οδοντιάτρων

Άγιος Αρτέμιος-Αστυνομικών

Άγιοι Αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ - Αεροπόρων

Άγιοι Ανάργυροι – Γιατρών

Άγιος Νικόλαος – Ναυτικών

Αγία Παρασκευή – Τυφλών

Άγιος Μάμας – Βοσκών

Άγιος Ευφρόσυνος-Μαγείρων

Άγιος Ζήνων – Ταχυδρομικών

Προφήτης Ηλίας- Γουνοποιών

Άγιος Ονήσιμος-Φυλακισμένων

Αγία Βαρβάρα – Πυροβολικού

Άγιος Γεώργιος - Πεζικού

Βασίλης Γρίβας

Βαγγέλης Καραμαλίγκας

Χρήστος Λάτσι

 

Παγκόσμια Ημέρα κατά του Παιδικού Καρκίνου

Η σημερινή ημέρα είναι αφιερωμένη στα παιδιά που δίνουν τη δική τους καθημερινή μάχη με τον καρκίνο, μία μάχη που 250.000 παιδιά παγκοσμίως καλούνται κάθε χρόνο να δώσουν.
Η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Παιδικού Καρκίνου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 15 Φεβρουαρίου, με πρωτοβουλία της Διεθνούς Ένωσης Γονέων με Καρκινοπαθή Παιδιά, με στόχο την ενημέρωση της κοινής γνώμης για τις παιδικές νεοπλασίες (καρκίνους) και την ευαισθητοποίηση του κοινωνικού συνόλου.
Τα παιδιά μπορεί να προσβάλλονται πολύ σπανιότερα από καρκίνο σε σχέση με τους ενήλικες, ωστόσο, ο καρκίνος παραμένει η συχνότερη αιτία θανάτου σε παιδιά μετά τα ατυχήματα.

Αλέξανδρος Σμογιάν – Βλαδίμηρος Νταμοτσίδης
Ανιλέντα Ράμκου - Βίκτωρ Κρασιλνίκωβ

Winter

 In winter it snows and children play with the snow. They make snowmen and decorate them with carrots, hats and buttons. Children sit around the fire and drink hot chocolate. We get gifts at Christmas. We decorate the Christmas tree. We sing the carols. All the family cat the Christmas Turkey.

Halloween

   Halloween is on 3^rd March. The children dress up with fancy costumes. Sometimes people decorate their houses. The children cat goodies and candies. Children go to the houses and say “Trick or Treat”.

   The people give them goodies. Some children dress up witches and ghosts. On Halloween people go to spooky parties.

Ελένη Καζαντζίδου

Άννα Νικολαΐδου

Έλενα Μιχαηλίδου