O Εθνικός Κήπος

O Εθνικός Κήπος αποτελεί πάρκο έκτασης 15,5 εκταρίων στο κέντρο της Αθήνας και, προσθέτοντας τον κήπο του Ζαππείου με έκταση 13 εκταρίων, το πάρκο έχει έκταση 28,5 εκταρίων (285 στρέμματα). Η πρώτη του ονομασία μέχρι το 1974ήταν «Βασιλικός Κήπος». Το πάρκο βρίσκεται δίπλα από τη Βουλή των Ελλήνων και εκτείνεται προς τα νότια όπου βρίσκεται το Ζάππειο μέγαρο απέναντι από το Παναθηναϊκό στάδιο όπου τελέστηκαν οι πρώτοι Μοντέρνοι Ολυμπιακοί αγώνες το 1896.

Ο κήπος μετονομάστηκε σε Εθνικό κήπο το 1927 κατά την περίοδο της αβασίλευτης δημοκρατίας. Είναι ανοιχτός για το κοινό από την Ανατολή μέχρι τη Δύση του Ηλίου. Η κύρια είσοδος του πάρκου είναι από την Λεωφόρο που μετονομάστηκε σε Αμαλίας προς τιμήν της, αφού αυτή οραματίστηκε τον κήπο. Υπάρχουν άλλες έξι είσοδοι στον κήπο: μία από την οδό Βασιλίσσης Σοφίας, τρεις από την οδό Ηρώδου Αττικού (η μία είναι κλειδωμένη με αλυσίδα) και δύο από την περιοχή τού Ζαππείου πάρκου. Στον κήπο υπάρχουν λίμνες με πάπιες, ένας μικρός ζωολογικός κήπος, καφετέρια, η παιδική βιβλιοθήκη και μια παιδική χαρά.      

                                                                                                    Παναγιώτα Ε.

         
                                                            

Μια ιστορία πολλές διαφορετικές καταστάσεις

Μια ιστορία πολλές διαφορετικές καταστάσεις

1)Ένα πρωί έφεραν στο κτίριο που ήταν τα γραφεία ένα μηχάνημα ροφημάτων και το τοποθέτησαν δίπλα στις σκάλες του τρίτου ορόφου μιας εταιρίας όπου δούλευε ο κος Γιάννης ως καφετζής.
Μια μέρα όμως το μηχάνημα χάλασε και χρειαζόταν αντικατάσταση. Όταν το έμαθε ο κος Γιάννης χάρηκε πάρα πολύ έστω για δύο μέρες, δηλαδή όσο χρειαζόταν να έρθει ένα καινούργιο μηχάνημα ροφημάτων.
Όμως εκείνες τις δύο μέρες οι πελάτες του μηχανήματος χωρίς να έχουν άλλη επιλογή άρχισαν να παραγγέλνουν από τον κο Γιάννη.
Σύντομα ο κος Γιάννης κατάλαβε πόσο τον βοηθούσε αυτό το μηχάνημα και ότι το είχε παρεξηγήσει. Επίσης κατάλαβε ότι πριν βγάλεις ένα συμπέρασμα πρέπει πρώτα να το καλοσκεφτείς. (Γιάννης Γ., Παναγιώτης, Μανώλης, Ραμόνα) 

2)Ένα πρωί έφεραν στο κτίριο που ήταν τα γραφεία ένα μηχάνημα ροφημάτων και το τοποθέτησαν δίπλα στις σκάλες του τρίτου ορόφου μιας εταιρίας όπου δούλευε ο κος Γιάννης ως καφετζής.
Επειδή οι συκοφαντίες δεν ήταν αρκετές παραπονέθηκε στον προσωπάρχη. Η απάντηση όμως που πήρε ήταν ότι έπρεπε να συμβιώσει και να μοιραστεί τη δουλειά με το μηχάνημα.
Ο κος Γιάννης προσπάθησε να πείσει τον εαυτό του ότι το μηχάνημα δεν θα επηρεάσει τη δουλειά του, όμως δυστυχώς δεν τα κατάφερε.
Εκείνο το βράδυ του ήρθε η ιδέα να καταστρέψει το μηχάνημα. Το μεσημέρι του Σαββάτου που θα έφευγαν όλοι και θα ήταν μόνος θα έβαζε το σχέδιο του σε εφαρμογή.
Έτσι κι έγινε. Πήρε τα εργαλεία του θανάτου και ξεκίνησε για το μέρος που ήταν το μηχάνημα και όταν έφτασε ξεκίνησε την καταστροφή του. Όμως, όταν βρήκε την καρδιά του και την άγγιξε, το μηχάνημα ζωντάνεψε. Ο κος Γιάννης νόμιζε ότι ονειρευόταν, μέχρι που άκουσε τη φωνή του να του λέει: “Γιατί θέλεις να με καταστρέψεις; Τι σου έχω κάνει;” ο κος Γιάννης έμεινε σιωπηλός και κατόπιν του διηγήθηκε την ιστορία του.
Το μηχάνημα του πρότεινε να συμφιλιωθούν και να γίνουν φίλοι όμως αυτός αρνήθηκε.
Την επόμενη μέρα ένας υπάλληλος βρήκε τον κο Γιάννη να έχει πάθει ηλεκτροπληξία. (Ηλιάνα, Κατερίνα, Παναγιώτα, Ευαγγελία) 

2α) Ένα πρωί έφεραν στο κτίριο που ήταν τα γραφεία ένα μηχάνημα ροφημάτων και το τοποθέτησαν δίπλα στις σκάλες του τρίτου ορόφου μιας εταιρίας όπου δούλευε ο κος Γιάννης ως καφετζής.                                                                                          Το μεσημέρι του Σαββάτου και ενώ είναι έτοιμος να κόψει τα καλώδια, κάτι συνέβη. Το μηχάνημα ζωντάνεψε και ο κος Γιάννης έφυγε τρέχοντας φοβισμένος.
Το άλλο πρωί ο κος Γιάννης φοβόταν να πάει στη δουλειά του, αλλά ήταν αναγκασμένος. Όταν έφτασε είδε ότι όλα ήταν κανονικά. Το απόγευμα όμως που έφυγαν όλοι, το μηχάνημα ξαναζωντάνεψε και άρχισε να μιλάει. Είπε στον κο Γιάννη ότι ήθελε να τα βρούνε και να δουλεύουν μαζί, χωρίς να έχουν κάποια έχθρα μεταξύ τους.
Από τότε η δουλειά τους πήγαινε πολύ καλύτερα και έγιναν φίλοι. Όμως υπήρχε κάτι που δεν άρεσε στον κο Γιάννη. Να κάνει τόση παρέα με ένα μηχάνημα. Εκείνο το βράδυ είδε στο όνειρο του ότι το μηχάνημα έγινε άνθρωπος. Και πραγματικά την επόμενη μέρα που πήγε στη δουλειά δεν πίστευε αυτό που έβλεπε. Η μηχανή είχε γίνει άνθρωπος. (Ιωάννα, Δώρα, Σάντρα)
3)Ένα πρωί έφεραν στο κτίριο που ήταν τα γραφεία ένα μηχάνημα ροφημάτων και το τοποθέτησαν δίπλα στις σκάλες του τρίτου ορόφου μιας εταιρίας όπου δούλευε ο κος Γιάννης ως καφετζής. Όταν ο κος Γιάννης έμεινε μόνος στο κτίριο, άνοιξε το μηχάνημα με ένα κατσαβίδι και πρόσθεσε φάρμακο για τον πονόκοιλο στα αποθηκευμένα ροφήματα. Το επόμενο πρωί όλος ο κόσμος που αγόρασε και από ένα ρόφημα άρχισε να έχει πονόκοιλο. Έτσι όλοι πίστεψαν στα λόγια του καφετζή.
Εξαγριωμένοι πήγανε στον προσωπάρχη για να κάνουνε τα παράπονά τους και ζήτησαν να φύγει από εκεί. Και αυτό έγινε.
Ο κο Γιάννης επανέκτησε τους πελάτες του και αισθάνθηκε χαρά και ικανοποίηση ταυτόχρονα. (Αναστασία, Λεωνίδας Λ., Χρήστος, Γιάννης Τ.)
4)Ένα πρωί έφεραν στο κτίριο που ήταν τα γραφεία ένα μηχάνημα ροφημάτων και το τοποθέτησαν δίπλα στις σκάλες του τρίτου ορόφου μιας εταιρίας όπου δούλευε ο κος Γιάννης ως καφετζής.
Ο κος Γιάννης χάνει τη δουλειά του δουλειά του επειδή βγάζει λιγότερα χρήματα από το μηχάνημα. Για αυτό και αποφασίζει να το εκδικηθεί. Παίρνει ένα κατσαβίδι για να το καταστρέψει.
Το μηχάνημα όμως ζωντανεύει και όταν βλέπει τον καφετζή, κάνει σαν να μην έχει ζωντανέψει, γιατί νόμιζε ότι ήταν ένας τεχνικός. Ο καφετζής ανοίγει την πλάτη του μηχανήματος, κόβει ένα καλώδιο και τότε... παθαίνει ηλεκτροπληξία. (Ρονάλντο, Νίκος, Λεωνίδας Χ., Κώστας)

ΟΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

Ο Ακάθιστος Ύμνος (Χαιρετισμοί) είναι ένα μεγάλο και σπουδαίο ποίημα, γραμμένο τον 6ο αιώνα μ.Χ., που μιλάει στην Παναγία και της λέει επαίνους, ευχαριστίες και προσευχές.

Ποιητής των Χαιρετισμών είναι μάλλον ο άγιος Ρωμανός ο Μελωδός, ένας από τους μεγαλύτερους ελληνόγλωσσους ποιητές όλων των εποχών. Το ποίημα είναι μελοποιημένο (έχει μουσική) και ανήκει στο είδος κλασικής μουσικής του Βυζαντίου που λέγεται “κοντάκιο”. Έχει 24 στροφές (“οίκους”), που αρχίζουν, με τη σειρά, από τα 24 γράμματα της αλφαβήτου.   Τον 7ο αιώνα, όταν ο λαός της Κωνσταντινούπολης σώθηκε από την επίθεση των Αβάρων μετά από παρέμβαση της Παναγίας, όλοι έψαλλαν στην Αγία Σοφία τον Ακάθιστο Ύμνο όρθιοι (από εκεί και το όνομά του) και τότε μάλλον γράφτηκε το πασίγνωστο αρχικό τροπάριο “Τη Υπερμάχω Στρατηγώ”. Η Ορθόδοξη Εκκλησία ψάλλει τους Χαιρετισμούς κάθε Παρασκευή βράδυ, τις πρώτες 5 εβδομάδες της Μεγάλης Σαρακοστής. Για την ακρίβεια, κόβουμε τους Χαιρετισμούς σε 4 κομμάτια (λέγονται “4 στάσεις”) και λέμε από ένα κάθε Παρασκευή, ενώ την 5η Παρασκευή λέγεται ολόκληρο το έργο.

Ειρήνη Λ.

Κυριακή της Ορθοδοξίας

Με την ονομασία Κυριακή της Ορθοδοξίας φέρεται από τους χρόνους της εικονομαχίας στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία η πρώτη Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και που πρωτοκαθιερώθηκε από τα μέσα του 9ου αιώνα.   

Η Κυριακή της Ορθοδοξίας αποτελεί ιδιαίτερη χριστιανική θριαμβική εορτή, σε ανάμνηση της οριστικής αναστήλωσης των ιερών   εικόνων στη Βασιλεύουσα από την Αυτοκράτειρα Θεοδώρα (το 842) όπου και έπαψε από το γεγονός αυτό ο μακροχρόνιος σάλος που είχε δημιουργηθεί εκ του ζητήματος των εικόνων.   

Ειρήνη Λ.

Διαβατάρικα πουλιά

                                                      Φ Ε Β Ρ Ο Υ Α Ρ Ι Ο Σ
Στα λατινικά η λέξη Φεβρουάριος προέρχεται από το ρήμα «εξαγνίζω» (februum) λόγω των θρησκευτικών εορτών εξαγνισμού και καθαρμού που τελούνταν στη Ρώμη στη διάρκεια του μήνα. Στην Ελλάδα έχει πάρει διάφορες ονομασίες σχετικές με τη διάρκειά του: Μικρός, Κουτσός, Φλιάρης.
Το Φλεβάρης προέρχεται από τις «φλέβες», δηλ. τα υπόγεια νερά που αναβλύζουν στη διάρκειά του από τις πολλές βροχές.
Η προσθήκη της επιπλέον μέρας των δίσεκτων ετών ξεκίνησε το 44 π.Χ. όταν ο Ιούλιος Καίσαρ άλλαξε το ρωμαϊκό ημερολόγιο. Θέσπισε ένα ημερολόγιο του οποίου τα έτη είχαν 365 ημέρες, ενώ σε κάθε τέταρτο έτος πρόσθεταν ακόμη μία μέρα. Έτσι η ημέρα αυτή, επειδή μετριόταν δυο φορές, ονομάζεται «δις έκτη» και το έτος που την περιέχει «δίσεκτο».
Η παρανόηση του λαού ότι τα δίσεκτα έτη είναι «γρουσούζικα» ίσως να προέρχεται από τη λανθασμένη αντίληψη της ετυμολογίας και της ορθογραφίας του πρώτου συνθετικού της λέξης «δίσεκτο». Δηλαδή αντί του σωστού «δις» (που σημαίνει δύο φορές) εννοείται το προθεματικό μόριο «δυς» (που σημαίνει δυστυχία).

Στις εορτές αυτού του μήνα έχουμε το τριήμερο αφιερωμένο σε τρεις αγίους: τον Αϊ-Τρύφωνα την 1η , την Υπαπαντή στις 2 και του Αγίου Συμεών στις 3 του μήνα. Τον Φεβρουάριο γιορτάζει επίσης κι ο Άγιος Χαράλαμπος (στις 10 του μήνα), ο οποίος θεωρείται ότι προστατεύει από την πανώλη, και στις 19 η Αγία Φιλοθέη η Αθηναία. 

Φιλοθέη Μούρκου

Τζιούρα Ανδριανή

Μύθοι και θρύλοι για την ελιά από την Κρήτη

 Σύμφωνα με τους Αρχαίους οι Κουρήτες και Ιδαίοι Δάκτυλοι είναι εκείνοι που διαδίδουν την ελιά στον ελλαδικό χώρο. Τους αγαθούς αυτούς δαίμονες τους θεωρούσαν οι Κρήτες της εποχής του Διόδωρου του Σικελιώτη σπουδαίους ευεργέτες της ανθρωπότητας, εφευρέτες τεχνικών και αντικειμένων, μεταλλουργούς και γιατρούς, εφευρέτες της μελισσοκομίας, της κτηνοτροφίας, των κυνηγετικών όπλων (του τόξου), του τελετουργικού χορού, του τύμπανου κ.ά.

 Ο κρητικός Κουρήτης ή Ιδαίος Δάκτυλος Ηρακλής είχε φέρει την αγριελιά από την πατρίδα του την Κρήτη και την φύτεψε για πρώτη φορά στην Ολυμπία. Ήταν ο εφευρέτης του αθλητισμού κι ο θεμελιωτής των Ολυμπιακών αγώνων. Ο Ιδαίος Ηρακλής είχε τέσσερα αδέρφια και κάποια μέρα τους πήγε στην Ολυμπία για να συναγωνιστούν στο τρέξιμο. Ήταν ο πρώτος αγώνας δρόμου που έγινε στον κόσμο. Ο Ιδαίος Ηρακλής στεφάνωσε τον νικητή με ένα κλαδί από την ελιά που είχε φυτέψει εκεί.

 Κι από τότε έμεινε η συνήθεια να στεφανώνουν με στεφάνια αγριελιάς τους νικητές των Ολυμπιακών αγώνων. Από την Ολυμπία η ελιά επεκτάθηκε σε ολόκληρη την Πελοπόννησο και στη συνέχεια μεταφυτεύθηκε στην Αθήνα.   

Σοφία Δημητριάδου

Μάριος Ντότσι

Παρθένα Κοχλιαρίδου

                  ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΥΣ  ΤΡΑΓΙΚΟΥΣ ΠΟΙΗΤΕΣ

Ευριπίδης   (480-406 π.Χ)

 

  Ένας από τους τρεις μεγάλους τραγικούς ποιητές της αρχαίας Ελλάδας. Γεννήθηκε την ημέρα της ναυμαχίας της Σαλαμίνας. Έζησε τον χρυσό αιώνα του Περικλή. Έγραψε σπουδαία έργα, γεμάτα με καινούριες ιδέες και με την αμφισβήτηση των παλιών αξιών.

   Διασώζονται 19 πλήρη έργα του από τα 81 που έγραψε. Τα γνωστότερα από αυτά είναι: Ιφιγένεια εν Αυλίδι, Ιφιγένεια εν Ταύροις, Μήδεια, Ορέστης και Βάκχες.

Σοφοκλής   (496-406 π.Χ)   

  Γεννήθηκε στο δήμο του Κολωνού στην Αθήνα και καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια. Πήρε σπουδαία μόρφωση και ήρθε σε επαφή με σημαντικά πρόσωπα όπως ο Περικλής, ο Σωκράτης και ο Ηρόδοτος. Αγαπούσε πολύ την Αθήνα κι έλαβε σπουδαία αξιώματα. Στο θέατρο πρωτοεμφανίστηκε το 468 π.Χ. και κέρδισε συνολικά 20 νίκες στους δραματικούς αγώνες.

   Από τα 123 έργα του σώθηκαν μόνο 7. Τα γνωστότερα από αυτά είναι: Αίας, Αντιγόνη, Ηλέκτρα, Φιλοκτήτης και Οιδίπους τύραννος. 

Αισχύλος   (525-456 π.Χ.)

 

 Γεννήθηκε στην Ελευσίνα και καταγόταν από ευγενική οικογένεια. Πήρε μέρος στους περσικούς πολέμους.

   Αυτός έδωσε καθαρή μορφή στην τραγωδία. Στα έργα του χρησιμοποιείται επίσημη γλώσσα. Τον ενδιαφέρουν οι σχέσεις θεών κι ανθρώπων, η μοίρα και η δικαιοσύνη.

   Έγραψε 90 έργα από τα οποία διασώθηκαν 7. Τα πιο γνωστά του έργα είναι: Πέρσες, Αγαμέμνων και  Προμηθέας Δεσμώτης.

    

  

Εριάννα Χαλκιά - Γιώργος Βλάχος

Μάριος Λιναράς - Γιώργος Μικριτσιάν

Η συγκομιδή της ελιάς

  

  Ο καρπός της ελιάς ωριμάζει στα μέσα προς τέλη του Φθινοπώρου οπότε και ξεκινάει η συγκομιδή, το γνωστό λιομάζωμα. Η ελιά παραδοσιακά μαζεύεται με το χέρι, και το μάζεμά της αποτελεί εδώ και αιώνες σημαντική αγροτική δραστηριότητα σε πολλές περιοχές της Μεσογείου.

    Στη σημερινή εποχή ευδοκιμεί ακόμη η παραδοσιακή μέθοδος συγκομιδής, με τη βοήθεια ίσως κάποιων νεότερων εργαλείων: τα κλαδιά περνούνται με το «χτένι» για ν’ αποσπαστεί ο καρπός με μεγαλύτερη ευκολία και ταχύτητα, ενώ το έδαφος κάτω απ’ την ελιά στρώνεται με λιόπανα ή με ειδικό δίχτυ από συνθετικό υλικό. Σκάλες από ξύλο ή αλουμίνιο χρησιμοποιούνται για το μάζεμα δυσπρόσιτων κλαδιών.

    Αφού πέσουν οι ελιές απ’ το δέντρο, οι αγρότες τινάζουν τα άκρα των ελαιόπανων ώστε να δημιουργηθούν σωροί, οι οποίοι θα καθαριστούν με το χέρι από χοντρά κλαδιά και τσαμπιά προκειμένου να τοποθετηθούν στη συνέχεια σε δοχεία μεταφοράς (κουβάδες, τενεκέδες κλπ.) και σακιά και να μεταφερθούν στον χώρο αποθήκευσης. Δεν είναι απαραίτητη η απομάκρυνση των φύλλων, αφού υπάρχει στο ελαιοτριβείο ειδικό μηχάνημα που τα απομακρύνει με αέρα. Εναλλακτική τεχνική είναι το «τίναγμα» της ελιάς με ξύλινα ραβδιά. 

    Τέλος, είναι σύνηθες κατά τη συγκομιδή να κόβονται με πριόνι επιλεγμένα κλαδιά, τόσο για τη διευκόλυνση της συγκομιδής, όσο και για να βοηθηθεί και η σωστή ανάπτυξη του δέντρου.  

Κατερίνα Ράντη

Λυδία Ελευθεριάδου

Έλενα Ελεζάι

Σοφία Λαζίδου

 

Άγιοι – προστάτες επαγγελμάτων

Άγιος Αντύπας -Οδοντιάτρων

Άγιος Αρτέμιος-Αστυνομικών

Άγιοι Αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ - Αεροπόρων

Άγιοι Ανάργυροι – Γιατρών

Άγιος Νικόλαος – Ναυτικών

Αγία Παρασκευή – Τυφλών

Άγιος Μάμας – Βοσκών

Άγιος Ευφρόσυνος-Μαγείρων

Άγιος Ζήνων – Ταχυδρομικών

Προφήτης Ηλίας- Γουνοποιών

Άγιος Ονήσιμος-Φυλακισμένων

Αγία Βαρβάρα – Πυροβολικού

Άγιος Γεώργιος - Πεζικού

Βασίλης Γρίβας

Βαγγέλης Καραμαλίγκας

Χρήστος Λάτσι

 

Παγκόσμια Ημέρα κατά του Παιδικού Καρκίνου

Η σημερινή ημέρα είναι αφιερωμένη στα παιδιά που δίνουν τη δική τους καθημερινή μάχη με τον καρκίνο, μία μάχη που 250.000 παιδιά παγκοσμίως καλούνται κάθε χρόνο να δώσουν.
Η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Παιδικού Καρκίνου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 15 Φεβρουαρίου, με πρωτοβουλία της Διεθνούς Ένωσης Γονέων με Καρκινοπαθή Παιδιά, με στόχο την ενημέρωση της κοινής γνώμης για τις παιδικές νεοπλασίες (καρκίνους) και την ευαισθητοποίηση του κοινωνικού συνόλου.
Τα παιδιά μπορεί να προσβάλλονται πολύ σπανιότερα από καρκίνο σε σχέση με τους ενήλικες, ωστόσο, ο καρκίνος παραμένει η συχνότερη αιτία θανάτου σε παιδιά μετά τα ατυχήματα.

Αλέξανδρος Σμογιάν – Βλαδίμηρος Νταμοτσίδης
Ανιλέντα Ράμκου - Βίκτωρ Κρασιλνίκωβ

Winter

 In winter it snows and children play with the snow. They make snowmen and decorate them with carrots, hats and buttons. Children sit around the fire and drink hot chocolate. We get gifts at Christmas. We decorate the Christmas tree. We sing the carols. All the family cat the Christmas Turkey.

Halloween

   Halloween is on 3^rd March. The children dress up with fancy costumes. Sometimes people decorate their houses. The children cat goodies and candies. Children go to the houses and say “Trick or Treat”.

   The people give them goodies. Some children dress up witches and ghosts. On Halloween people go to spooky parties.

Ελένη Καζαντζίδου

Άννα Νικολαΐδου

Έλενα Μιχαηλίδου