Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2013

Χριστουγεννιάτικη γιορτή






Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Βρίσκεται μέσα στην δυτική αφρικανική ζούγκλα, και είναι η μεγαλύτερη εκκλησία του κόσμου αυτή τη στιγμή. Πρόκειται για την βασιλική της Παναγίας της ειρήνης.
Η Ακτή του Ελεφαντοστού είναι μόνο κατά το 20-30% χριστιανοί.
Η μεγάλη βασιλική ήταν έργο του πρώην καθολικού προέδρου της Ακτής του Ελεφαντοστού, ο οποίος ήθελε να αφήσει ένα μνημείο στην ιστορία του κόσμου, τόσο για τον εαυτό του, όσο και για τον λαό του.
Ο πρόεδρος της Ακτής του Ελεφαντοστού Felix Houphouet Boigny επέλεξε την γενέτειρά του (Γιαμουσούκρο) ως την νέα πρωτεύουσα της χώρας του το 1983.
  
Ως μέρος του σχεδίου για την πόλη, ο πρόεδρος θέλησε να μνημονεύσει την κίνηση του αυτή, με την κατασκευή αυτού ου ναού που σήμερα θεωρείται η «μεγαλύτερη εκκλησία στον κόσμο»
Η βασιλική κτίστηκε μεταξύ των ετών 1985 και 1989 με κόστος 300 εκατ. Δολάρια ΗΠΑ.
Διαμορφώθηκε και σχεδιάστηκε σκόπιμα έτσι ώστε να είναι ένα πιστό αντίγραφο της βασιλικής του Αγ. Πέτρου στη Ρώμη, με την διαφορά ότι το μέγεθος αυτού του ναού είναι κατά πολύ μεγαλύτερο από αυτόν του ναού του Βατικανού.
Ο ναός προκάλεσε μεγάλη διεθνή διαμάχη. Πρόκειται για έναν πλούσιο λαμπερό, με Ιταλικό μάρμαρο που βρίσκεται σε μία περιοχή όπου μόνο μια μειοψηφία των σπιτιών έχουν τρεχούμενο νερό και κατάλληλες εγκαταστάσεις υγιεινής.

Καθώς βέβαια το κόστος της βασιλικής έχει διπλασιάσει το εθνικό χρέος της Ακτής του Ελεφαντοστού, παρ’ όλα αυτά, οι περισσότεροι καθολικοί κάτοικοι της χώρας, είναι υπερήφανοι για το μνημείο αυτό.
 Σέβη Λ.



Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2013



ΟΙ ΕΣΚΙΜΩΟΙ


          Εσκιμώοι λέγονται οι κάτοικοι των αρκτικών περιοχών της Αμερικής και της Γροιλανδίας, που παρέμειναν απομονωμένοι κατά την περίοδο των μεγάλων μεταναστεύσεων.

   Οι Εσκιμώοι ανήκουν στη φυλή των Ιννουϊτιδών. Είναι άνθρωποι χαμηλού ή μέσου αναστήματος, με ελαφρά κίτρινο δέρμα και χαρακτηριστικά σχιστά μάτια. Κατοικούν σε μερικές περιοχές της Γροιλανδίας, στη γη του Μπάφφιν, στο βορειοδυτικό Καναδά, στην Αλάσκα ακόμη και στις Β.Α. περιοχές της Ασίας. Τα μαλλιά τους είναι ίσια, πυκνά και μαύρα και σε συνδυασμό με τα άλλα χαρακτηριστικά τους προσδίνουν στους Εσκιμώους χαρακτηριστικά μογγολικής καταγωγής.

       Παρόλο που ο πολιτισμός έχει αρχίσει να πλησιάζει προς τις άγριες αυτές περιοχές, οι Εσκιμώοι διατηρούν ακόμα αρκετό από τον πρωτογονισμό τους. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια χρησιμοποιούσαν τις γυναίκες τους σαν εμπόρευμα που ήταν εύκολο να πουληθεί και να αγοραστεί. Τα ρούχα τους, αν και σιγά σιγά το ύφασμα αρχίζει να μπαίνει στη ζωή τους, αποτελούνται κυρίως από δέρματα αρκούδας, φώκιας και αλεπούς. Η φώκια εκτός του ότι τους προσφέρει το δέρμα και το κρέας της, τους είναι χρήσιμη για τα κόκαλά της πάνω στα οποία χαράζουν παραστάσεις κυνηγιού και τα εμπορεύονται.


       Το τόξο, που χρησιμοποιούσαν παλιά για κυνήγι, έχει τώρα αντικα-τασταθεί από το τουφέκι, αλλά για το κυνήγι υδρόβιων ζώων εξακολουθούν να χρησιμοποιούν το παράξενο κα- μάκι τους. Το καμάκι αυτό έχει μια ανεξάρτητη αιχμή φτιαγμένη συνήθως από κόκαλο, που αποχωρίζεται από το ξύλο, όταν κτυπηθεί ένα ζώο. Η αιχμή αυτή είναι δεμένη με μια σημαδούρα, για να μπορεί ο κυνηγός να παρακολουθεί τις κινήσεις του πληγωμένου ζώου.


  Κύριος σύντροφος της ζωής τους είναι η βάρκα τους και τα σκυλιά τους. Τα σκυλιά των Εσκιμώων έχουν πάρα πολύ καλή όσφρηση και τους βοηθάνε στο κυνήγι τους. Η δύναμή τους επίσης είναι μεγάλη και βοηθάνε τον Εσκιμώο στη μετακίνησή του σέρνοντας το έλκηθρό του. Οι βάρκες τους χωρίζονται σε τρία είδη. Το καγιάκ, η πιο ονομαστή βάρκα των Εσκιμώων, η οποία είναι φτιαγμένη για έναν επιβάτη. Η ουμάνα, από δέρμα φώκιας ή ξύλο για τη μεταφορά όλης της οικογένειας και η μηχανοκίνητη για το κυνήγι τους.

       Οι Εσκιμώοι κατοικούν μέσα σε σκηνές από δέρμα φώκιας ή τάρανδου. Το χειμώνα και σε ορισμένες περιοχές φτιάχνουν τα περίφημα παγόσπιτά τους, τα "ιγκλού". Για να ζεσταθούν, καίνε το λάδι της φώκιας.
 Η θρησκεία τους είναι αξιοπερίερ- γη. Παρόλο ότι πιστεύουν  σε  ανώτερα όντα, καλά ή κακά, δεν υπάρχει καμιά εκδήλωση λατρείας γι' αυτά. Σήμερα μεγάλος αριθμός Εσκιμώων έχει εκχριστιανιστεί. Υπάρχουν σήμερα περί τις 50.000 που μιλούν ιδιαίτερη γλώσσα που διαθέτει πάρα πολλές διαλέκτους. Έχουν έντονες καλλιτεχνικές τάσεις. 

Λεωνίδας Λ.

Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2013





ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ     Ο Νοέμβριος, ή Νοέμβρης, ή Αεργίτες (ποντιακά), ή Βιέστ (αρβανίτικα) είναι ο ενδέκατος μήνας του έτους κατά το Γρηγοριανό ημερολόγιο κι έχει 30 ημέρες. Ο Νοέμβριος ξεκινά κάθε χρόνο την ίδια μέρα που αρχίζουν ο Φεβρουάριος κι ο Μάρτιος, με εξαίρεση τα δίσεκτα έτη. Το λουλούδι του μήνα είναι το χρυσάνθεμο και η τυχερή πέτρα του μήνα το τοπάζι. Από την αρχαιότητα ακόμη διάφορα ιδιαίτερα εμφανή ουράνια αντικείμενα, όπως το αστρικό σμήνος των Πλειάδων –γνωστότερο στον λαό μας με την ονομασία Πούλια - προειδοποιούσαν τους ανθρώπους σαν σημάδια των αλλαγών του καιρού. Η δύση των Πλειάδων αμέσως μετά τη δύση του ήλιου, που συμβαίνει στα μέσα του Νοεμβρίου, σημάδευε και σημαδεύει την περίοδο έλευσης του κρύου και προειδοποιούσε τους γεωργούς να σπεύσουν να ολοκληρώσουν την σπορά, αλλά και τους κτηνοτρόφους να κατηφορίσουν στα χειμαδιά.     Εκτός από τη δύση της Πούλιας, όμως, τη μεταβολή του καιρού προς το χειρότερο «μηνάει» στο λαό η γιορτή του Αγ. Μηνά, στις 11 Νοεμβρίου, ενώ στη γιορτή του Αγ. Αντρέα, στις 30  του μήνα, το κρύο  «αντρειεύει».        Ανάμεσα στις γιορτές του μήνα περιλαμβάνονται ακόμα, η εορτή των Ταξιαρχών Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ στις 8 Νοεμβρίου, του αγίου Φιλίππου στις 14 Νοεμβρίου και της αγίας Αικατερίνης στις 25 Νοεμβρίου.     Η μεγαλύτερη, όμως, γιορτή του μήνα είναι τα Εισόδια της Θεοτόκου στις 21 Νοεμβρίου.   Φιλοθέη Μ. Ανδριάνα Τ. 
   

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
  
   Η Άλκη Ζέη γεννήθηκε στην Αθήνα. Ο πατέρας καταγόταν από την Κρήτη και η μητέρα της από τη Σάμο, όπου πέρασε τα πρώτα παιδικά της χρόνια. Παντρεύτηκε τον θεατρικό συγγραφέα και σκηνοθέτη Γιώργο Σαβαστίκογλου και απέκτησαν δύο παιδιά.    Σπούδασε στη Φιλοσοφική σχολή του πανεπιστημίου Αθηνών, στη Δραματική σχολή του Ωδείου Αθηνών και στο κινηματογραφικό Ινστιτούτο της Μόσχας, στο τμήμα της σεναριογραφίας.
   Από πολύ μικρή ασχολήθηκε με το γράψιμο. Στις πρώτες ακόμα τάξεις του γυμνασίου άρχισε να γράφει κείμενα για το κουκλοθέατρο.

Ένας από τους χαρακτήρες που δημιούργησε, ο Κλούβιος, έγινε κατοπινά ο ήρωας του γνωστού κουκλοθέατρου «Μπαρμπα- Μυτούσης».
   Πρώτο της μυθιστόρημα είναι το καπλάνι της βιτρίνας (1963), που το είχε εμπνευστεί από τα παιδικά της χρόνια στη Σάμο κι είναι αυτοβιογραφικό. Ακολουθεί μια μεγάλη σειρά μυθιστορημάτων για παιδιά και το 1987 κυκλοφορεί το πρώτο της βιβλίο για μεγάλους με τίτλο «Η  αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα».                         Το 2010 τιμήθηκε με το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου της.

                          Βασίλης Γ.
Βαγγέλης Κ.
Χρήστος Λ.


    ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

   Στις 14 Νοεμβρίου1973 οι φοιτητές του Πολυτεχνείου Αθηνών αποφάσισαν αποχή από τα μαθήματα κι άρχισαν διαδηλώσεις εναντίον του βάναυσου στρατιωτικού καθεστώτος. Επίσης ξεκίνησαν τη λειτουργία του ανεξάρτητου ραδιοφωνικού σταθμού του Πολυτεχνείου.

   Οι διαδηλώσεις τα συλλαλητήρια και οι εκδηλώσεις ενάντια του καθεστώτος της χούντας αυξάνονται. Από τις 14 Νοεμβρίου μέχρι και τις 17 Νοεμβρίου, στήνονται οδοφράγματα και διεξάγονται οδομαχίες μεταξύ εξεγερμένων και αστυνομίας.

Στις 3 π.μ. της 17 Νοέμβρη αποφασίζεται η επέμβαση του στρατού κι ένα άρμα μάχης γκρεμίζει την κεντρική πύλη της σχολής. Στρατιώτες και αστυνομικοί έβαλαν με πραγματικά πυρά κατά των πολιτών μέχρι και την επόμενη μέρα, με συνέπεια αρκετούς θανάτους.   
 Στην επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου όλοι πρέπει να θυμόμαστε τις θυσίες που έγιναν για να μπορούμε εμείς τώρα να ζούμε ελεύθεροι και να έχει δημοκρατία η Ελλάδα.    
    Ελένη Κ.
Άννα Ν.
Έλενα Μ.




Δελφοί
(Μυθολογία)

     Σύμφωνα με τους αρχαίους μύθους ο Δίας, ο βασιλιάς των θεών, μετά τη νίκη του επί των Τιτάνων άφησε ελεύθερους δύο μεγάλους αετούς, τον ένα από την ανατολή και τον άλλον από τη δύση. Στο σημείο που τα δυο πουλιά συναντήθηκαν έριξε έναν γιγάντιο λίθο κι έτσι όρισε τον Ομφαλό της Γης. Το Κωρύκειο Άντρο, το σπήλαιο δηλαδή που η πανάρχαιη θεά Γαία, με το όνομα Πυθώ, έδινε τις προφητείες της, ένα πρώτο μαντείο, είχε φύλακα και φρουρό ένα γιο της, τον φοβερό δράκοντα Πύθωνα.


   Ο μύθος συμπληρώνει πως ο Απόλλωνας, σε πολύ μικρή ηλικία, σκότωσε τον Πύθωνα κι αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την περιοχή των μετέπειτα Δελφών, μέχρις ότου εξαγνιστεί. Μετά από καιρό επέστρεψε εξαγνισμένος και με τη βοήθεια μερικών μινωιτών ναυτών ίδρυσε το δικό του ιερό με τ’ όνομα Πύθιας Απόλλων σε ανάμνηση της μάχης που έδωσε με τον δράκο. Ακόμα η ιέρεια του μαντείου έκτοτε ονομαζόταν Πυθία.
   Κι ο τόπος από τότε πήρε το όνομα Δελφοί. Πολλές ερμηνείες έχουν δοθεί για το όνομα. Μία από αυτές θεωρεί πως σύμφωνα με το μύθο ο Απόλλωνας έφθασε εκεί ως δελφίνι γι’ αυτό έδωσε αυτό   το όνομα στον τόπο.   
 Σοφία Δ.
Παρθένα Κ.
Μάριος Ν.
    




Αφιέρωμα στα παλιά επαγγέλματα...






Νερουλάς,     Παγοπώλης

Πεταλωτής,   Ξυλάς

Καστανάς,        Μυλωνάς

Φαναρτζής,  Καλαθάς

Καρεκλάς,       Κεντήστρα

Σαλεπιτζής, Καπελού

Υπαίθριος φωτογράφος

Κοσκινάς,         Λούστρος

Ντελάλης, Πραματευτής

Τσαγκάρης, Κανατάς

Σαμαρτζής, Κουλουρτζής

Υφάντρα, Τσαρουχάς

Ομπρελάς,     Κουδουνάς

Παπλωματάς, Αμαξάς

Σιδεράς, Παγωτατζής

Τενεκετζής, Καροποιός

Μπαρμπέρης, Γανωτής

 Εριάννα Χ.
Γιώργος Β.
Μάριος Λ.
Γιώργος Μ.







Αλέξανδρος – Βλαδίμηρος

Ανιλέντα  -  Βίκτωρ








ΕΘΙΜΑ για το ΝΕΡΟ


1) Το πιο γνωστό έθιμο και συγχρόνως σπουδαία θρησκευτική γιορτή είναι τα Θεοφάνεια, ο αγιασμός των υδάτων. Ο Ιερέας ρίχνει στο νερό τον σταυρό και οι πιστοί βουτούν να το πιάσουν γιατί θεωρείται ευλογία. Έτσι αγιάζονται τα ύδατα, δηλαδή το νερό.



2) Άλλο έθιμο που γινόταν παλιά στη Φλώρινα λεγόταν το «σιδερένιο νερό».   Αυτό γινόταν τα χαράματα της Πρωτοχρονιάς. Ο νοικοκύρης του σπιτιού πήγαινε στη βρύση του χωριού κι αφού πλενόταν έπαιρνε  μετά μια πέτρα και την έπλενε καλά. Μετά γύριζε στο σπίτι, έβρεχε όλους μ’ ένα κλωνάρι και την πέτρα λέγοντας «Όλοι του χρόνου γεροί».



3)  Ένα άλλο έθιμο είναι το «αμίλητο νερό».

Πρωί πρωί την ημέρα των Χριστουγέννων οι κοπέλες της επαρχίας έτρεχαν στην πιο κοντινή βρύση για να «κλέψουν το άκραντο νερό» δηλαδή το αμίλητο νερό. Λέγεται έτσι το νερό γιατί σε όλη τη διαδρομή οι κοπέλες δεν βγάζουν λέξη.

  «Όπως τρέχει το νερό σαν τη βρυσούλα μου, έτσι να τρέχει και το βιος μου».

    Κατερίνα Ρ.

 Έλενα Ε.

 Λυδία Ε.

Σοφία Λ.